Zwiększającą się za każdym razem popularność tego wydarzenia Minister Kultury Białorusi Jurij Bondar wyjaśnia wyjątkowośćią jego atmosfery:

- Tu niema podziału na widzów i uczestników. Unikalna atmosfera, stworzona przez organizatorów, pozwala w pełni zanurzyć się w święto, w poczucie przyjaźni i szacunku do kultury narodowej.

Festiwal rozpoczęły imprezy, które odbywali się jak w instytucjach kulturalnych i edukacyjnych, tak i na zewnątrz. Dyskusje oraz konferencje na temat dialogu między grupami etnicznymi, otwarcie pomnika księciu Dawidowi Gorodzieńskiemu i sadzenia drzew w alei Przyjaźni, Bal w domu-muzeum Elizy Orzeszkowej i koncert muzyki organowej w kościele luterańskim ... Ale największym wydarzeniem pierwszego dnia była wielonarodowa procesja po ulicach miasta. Wspólnie szli w niej Białorusini, Rosjanie, Łotysze, Litwini, Polacy, Bułgarzy, Kazachowie, Hiszpanie, Kubańczycy, Chińczycy, Koreańczycy oraz przedstawiciele wielu innych narodowości - w tradycyjnych strojach narodowych, w ruchu wykonując pieśni i tańce ludowe.

Tysiące widzów powitało uczestników pochodu entuzjastycznymi okrzykami i oklaskami. Po ceremonii otwarcia festiwalu odbył się występ galowy wykonawców profesijnych i przedstawicieli diaspory. Wieczorne niebo nad miastem rozkwitło świątecznymi fajerwerkami.

Głównym wydarzeniem drugiego dnia była prezentacja podwórzy tematycznych. W sumie było ich 19. Każdy region przedstawił tu kulturę, kuchnię, stroje i tradycje grup etnicznych, zamieszkujących tę miejscowość. A głównym tematem prezentacji była narodowa zabawa. Tak więc goście mogli nie tylko spróbować niecodziennego poczęstunku, ale także uczestniczyć w tradycyjnych grach różnych narodów. Były też klasy mistrzowskie dla osób zainteresowanych rzemiosłem ludowym. WlaścIwie całe centrum Grodna stało się miastem artystów, pełnym niezwykłych rzeczy, urodzonych z lotu fantazji, twórczych pomysłów i pracy utalentowanych rąk mieszkańców tego magicznego miasta.

Wspaniale prezentowali się artyści i rzemieślnicy z Wołkowska. Rejonowe centrum rzemioseł narodowych przywiozło na Festiwal tak zwane objekty niematerialnego dziedzictwa kulturowego i historycznego, prezentując uczestnikom i gościom, co to jest dwuniciowe tkactwo, i jakie jest ciasto weselne  w obwodzie Wolkowyskim. Na festiwalu wystąpily nasze wzorowe grupy, w tym zespół polskiej pieśni i tańca Domu Kultury „Yutshenka”, zespół pieśni i tańca „Cwiecien”, Teatr mody „Dziedzictwo”, zespół tańca estradowego «Wołkowyskije nieposiedy».

Każdy region podczas tego święta przyjaźni starał się pokazać najlepsze ze swoich kulturowych tradycji, coś, czym się szczyci..

Grand Prix - kryształowy kwiat z siedmiu płatków - jury przyznało kazachskiemu podwórzu, ktore najpełniej odzwierciedlało życie i kulturę tego etnosu. Small Cup przyznano dla podwórza „Szmatgalossie”, którego właścicielami byli członkowie amatorskiego stowarzyszenia, reprezentującego dziewięć narodowości.

Nagrody zostały wręczone laureatom festiwalu w kategoriach śpiewaków, tancerzy, aktorów teatrów amatorskich.

Trzeci dzień festiwalu to innowacja w jego formacie. Ostatnie imprezy przeniesiono z miasta do Kanału Augustowskiego. Koncerty i dyskoteki, turnieje sportowe i wesołe konkursy, wystawy i warsztaty. A wieczorem odbyło się uroczyste zamknięcie festiwalu. Do zobaczenia w 2020-m!