Za zasługi wojskowe został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i Sławy III stopnia, medalem „Za odwagę”. Dowództwo oceniło jego odwagę, nieustraszoność i umiejętność błyskawicznego podejmowania decyzji w najbardziej krytycznych sytuacjach.

W lipcu 1944 r. podczas zdobywania miasta Wołkowysk żołnierz z Kazachstanu został śmiertelnie ranny. W 1945-m został pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. W rolniczym miasteczku Dereczyn powiatu Zelwieńskiego znajduje się masowy grób, w którym ostatnie schronienie znalazł syn Kazachów.

Pamięć o Kazbieku Nurżanowie jest żywa nawet przez 78 lat po jego tragicznej śmierci. Na cześć Bohatera nazwano jedną z ulic Wołkowyska, a na fasadzie budynku szkoły sportowej umieszczono tablicę pamiątkową. To miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: co roku na bazie tej szkoły odbywają się zawody lekkoatletyczne o Puchar imienia Kazbieka Nurżanowa.

W tym roku pod sklepieniem areny sportowej zgromadzili się przedstawiciele Wołkowyskiego rejonowego komitetu wykonawczego, organizacji społecznych oraz przedstawicielstwa dyplomatycznego Republiki Kazachstan na Białorusi. Przybyli także krewni Kazbieka Nurżanowa. Jeszcze przed rozpoczęciem uroczystego otwarcia zawodów złożyli kwiaty przy wejściu do szkoły sportowej koło tablicy pamiątkowej.

Gości powitał przewodniczący rejonowego komitetu wykonawczego Michaił Sitko. Radca Ambasady Kazachstanu na Białorusi Marat Bejsenow wyraził wdzięczność narodowi i kierownictwu Białorusi za uwiecznienie wielkich czynów kazachów. Wszystkim uczestnikom zawodów życzył powodzenia, a zwycięstwa - najsilniejszym.

Goście przekazali szkole sportowej portret Kazbieka Nurżanowa, który namalował członek Związku Artystów Republiki Kazachstanu Kanysz Bałabiekow. Do domu oni zabiorą pamiątki z regionu Wołkowyskiego.

Przez dwa dni młodzi sportowcy wychodzili do sektorów biegu, skoków i rzucania z jednym celem - wygrać. Najlepsi z najlepszych zostali nagrodzeni dyplomami i cennymi upominkami od rejonowego komitetu wykonawczego.