Так, у Ізабеліне ў часы вайны стаяў гарнізон, у складзе якога было каля 800 паліцэйскіх і жандармаў. Усяго ў Ваўкавыскім раёне для ўстанаўлення “новага парадку” было створана больш за 40 гарнізонаў і ўмацаваных кропак. Уся паўната ўлады належыла фашысцкім ваенным і грамадзянскім акупацыйным уладам. Галоўным сродкам устанаўлення “новага парадку” стаў масавы тэрор супраць мірных жыхароў. Кожны дзень прыходзілі звесткі аб пакараннях, расстрэлах, пажарах. Людская кроў лілася ракою. Масаваму арышту падвяргаліся тысячы людзей. Аб жудасным фашысцкім рэжыме сведчыць лёс вёскі Шавулічы, якая была спалена разам з жыхарамі. Актам праяўлення палітыкі генацыду з’яўляўся масавы вываз беларусаў, у першую чаргу моладзі, на прымусовыя работы ў Германію. З Ваўкавыскага раёна за гады вайны ў Германію былі вывезены 3 391 чалавек, з іх — 150 дзяцей. Вярнуліся назад на Радзіму толькі 1 320 чалавек.

Расказ Мікалая Талюка суправаджаўся дэманстрацыяй архіўных дакументаў і фотаматэрыялаў. Вучні былі пад вялікім інфармацыйна-пазнавальным і эмацыянальным уражаннем ад урока, які надоўга застанецца ў іх памяці.

Уладзімір Луговіч, настаўнік гісторыі Ізабелінскай СШ.